Foto: Shutterstock
Postpartumdepressie lijkt tegenwoordig beter begrepen te worden en zou mogelijk kunnen worden voorkomen, volgens een Amerikaanse studie...
Postpartumdepressie (PPD) treft 10% tot 15% van de nieuwe moeders. Hoewel de "babyblues" vaak voorkomt, is PPD een langdurige aandoening die moeders achterlaat met aanhoudende somberheid, overweldigende angst, gevoelens van hopeloosheid en het idee dat ze geen band met hun baby kunnen opbouwen. Deze ziekte heeft ernstige gevolgen voor zowel de moeder als het kind, met een impact die jarenlang kan aanhouden.
De postpartumperiode is uniek in het leven van vrouwen, omdat er een biologische trigger bestaat die ervoor zorgt dat sommige vrouwen depressieve symptomen ontwikkelen. Als deze biologische processen beter begrepen worden en voorspellers kunnen worden geïdentificeerd, is het mogelijk vrouwen te helpen en onderzoek naar andere psychiatrische aandoeningen uit te breiden.
De exacte oorzaken van PPD blijven onbekend, maar recente ontdekkingen suggereren dat een disbalans in het progesteronmetabolisme een bijdragende factor kan zijn.
Om de rol van progesteron beter te begrijpen, hebben onderzoekers deze hormoonroute in het lichaam bestudeerd. De niveaus van neuroactieve steroïden, afgeleid van progesteron, werden gemeten in het bloed van 136 vrouwen tijdens hun tweede en derde trimester. Van deze vrouwen ontwikkelden er 33 PPD na de bevalling.
Twee neuroactieve steroïden, pregnanolon en isoallopregnanolon, lijken het risico op PPD te beïnvloeden. Pregnanolon verlaagt stress, terwijl isoallopregnanolon stress verhoogt. Vrouwen die PPD ontwikkelden, hadden een lagere pregnanolon/progesteron-ratio en een hogere isoallopregnanolon/pregnanolon-ratio, wat suggereert dat hoge progesteronniveaus aan het einde van de zwangerschap geassocieerd zijn met een verhoogd risico.
De onderzoekers zijn van plan hun resultaten te repliceren in een grotere groep vrouwen, in de hoop een klinische test te ontwikkelen om het risico op PPD te voorspellen. Ze denken ook dat hun werk kan leiden tot preventieve behandelingen, waaronder medicijnen zoals brexanolon en zuranolon, die al worden gebruikt voor de behandeling van PPD.
Delen via e-mail